Soms weet je het gewoon even niet (zeker).

Twijfelen, beraden, nadenken, er nog even een nachtje over slapen. Dat klinkt allemaal niet doortastend. En daar houden we (tegenwoordig) van: daadkrachtige, doortastende mensen. Maar wat als jij het idee hebt dat in veel gevallen daadkracht helemaal niet gepast is?

“Laten we snel een besluit nemen. De inwoners van onze gemeente hebben recht op een doortastende overheid” Hoe vaak ik dit de afgelopen twee jaar te horen heb gekregen!

Zucht.

En elke keer verbaast het me weer. Het klopt dat er een aantal dossiers al jaren lopen, maar ik denk stellig dat deze dossiers niet zo lang lopen omdat politici niet besluitvaardig genoeg zijn. Ik denk dat het vaker komt door slechte besluitvormingsprocessen, gebrek aan kennis, eigenwijzigheid en ontevreden betrokkenen die via juridische procedures hun gelijk willen halen.

Ik ben dan ook niet gevoelig voor dit argument en pleit voor meer twijfel in de wereld (en de eis dat we er eerst een nacht over slapen, voordat we een besluit nemen).

Soms lijkt het wel draadkracht om de daadkracht. En gaat het meer om de beeldvorming dan om het nemen van een goed besluit.

Ik houd er van om zaken van veel verschillende kanten te bekijken en met veel mensen af te stemmen voordat ik een besluit neem. Ik kan ook helemaal niet snel een besluit nemen, ik moet eerst een tijdje broeden. Opmerkingen van anderen en vragen van mijzelf moeten een aantal dagen rondzwerven in mijn hoofd. En dat proces kan ik ook niet versnellen en dat wil ik eigenlijk ook niet. En als de tijd daar is borrelt er een standpunt of een idee op.

En tot die tijd?

Twijfel ik.

Ik twijfel, dus ik ben.